Prawo jazdy, a szczególnie prawo jazdy kat B, to dokument, który z dumą i radością nosimy w portfelu, jednak z pewnością niewielu z Nas zna historię powstania tego dokumentu… Ponieważ geneza jego narodzin była bardzo ciekawa więc pokrótce chciałbym ją przybliżyć.
Jako pierwsi na świecie obowiązek posiadania tego dokumentu usankcjonowali Francuzi. W 1893r. Paryska policja zarządziła, iż każdy kierowca poruszający się po stolicy Francji musiał posiadać prawo jazdy. Nie minęło sześć lat, a pomysł paryskich stróżów porządku został wprowadzony na terenie całego kraju. W Polsce prawo jazdy jako dokument uprawniający do korzystania z dróg publicznych zaczął obowiązywać od 1918 roku. Był wydawany w formie małej zielonej książeczki i zawierał informacje na temat danych osobowych kierowcy, kiedy uzyskane zostały przez niego uprawnienia oraz tzw. kodeks automobilisty. W roku 1921 prawo jazdy w ramach aktu prawnego pod tytułem: ”Przepisy o ruchu pojazdów mechanicznych po drogach publicznych”, zostało wzbogacone o tzw. kategorie, czyli ówczesne prawo jazdy kat B, prawo jazdy C itd. Co ciekawe od czasów II Rzeczypospolitej, w kwestii uzyskania prawa jazdy niewiele się zmieniło, gdyż już wtedy zdobycie tego dokumentu do najłatwiejszych spraw nie należało. Podobnie jak obecnie, egzamin składał się z części praktycznej i teoretycznej, i aby go pomyślnie zdać należało być uczestnikiem kursów. Zasadniczą różnicą w egzaminach z lat dwudziestych był obowiązek znajomości działania i budowy pojazdu mechanicznego, czego obecnie się nie wymaga. Łatwo więc zaobserwować, iż na przestrzeni lat, rewolucyjnych zmian w zasadach uzyskania uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi nie było, a te które się pojawiły były wynikiem zmian cywilizacyjnych. Prawo jazdy wszystkich kategorii, a szczególnie prawo jazdy kat B ,to jak widać dokument nie tylko elitarny, ale i konserwatywny w kwestii możliwości jego zdobycia. Tym bardziej cieszyć może jego posiadanie.
© 2010 – 2014, cubus. Wszystkie prawa zastrzeżone.